Samantha won in 2016 de regionale finale van de wedstrijd Ma Thèse en 180 secondes. Ze vertelt ons hoe deze ervaring haar leven heeft veranderd...
Wat zijn je carrièreplannen?
Na mijn scriptie wil ik verder met onderzoek. Naast laboratoriumwerk wil ik ook veldwerk doen (naar epidemische gebieden gaan, monsters nemen van dieren en/of mensen, etc.). Ik overweeg ook om les te gaan geven als dat mogelijk is.
Wat was je achtergrond als student?
Nadat ik mijn BAC S had gedaan, probeerde ik toelatingsexamen geneeskunde te doen, maar ik slaagde niet. Daarna heb ik drie jaar biologie gestudeerd in Bordeaux II (Université Victor Segalen). Daarna deed ik een tweejarige master in biologie in Guadeloupe (Université des Antilles et de la Guyane in die tijd). Nadat ik mijn master had gedaan, verhuisde ik naar Frans Guyana naar het Pasteur Instituut om mijn PhD te doen. En voor de postdoctorale periode... wie weet waar onderzoek me zal brengen!
Waarom heb je meegedaan aan de wedstrijd Mijn scriptie in 180 seconden?
Eerst en vooral en vooral uit nieuwsgierigheid. Sommige van mijn vrienden hadden al meegedaan en ik had erover gehoord. Dus ik dacht dat dit waarschijnlijk mijn laatste kans zou zijn om mee te doen aan de wedstrijd. Ik wilde ook ontdekken of ik in staat was om met mensen buiten mijn wetenschappelijke kring te praten en hen te laten begrijpen waar ik mee bezig was.
Deelnemen aan een wedstrijd als deze is een echte uitdaging. Wat heb je aan de ervaring gehad?
Meedoen aan deze wedstrijd gaf me de kans om mezelf een persoonlijke uitdaging te stellen: kijken of ik het kon. Ik deed niet mee om te winnen, maar omdat ik dacht dat het een goede ervaring zou zijn die me zou helpen vertrouwen te krijgen in spreken in het openbaar, te weten hoe ik informatie moet overbrengen die voor de meeste mensen ingewikkeld is en mijn onderwerp interessant te maken. Bovenal gaf het me persoonlijke voldoening.
Wat herinner je je van de wedstrijd? Zou je de ervaring herhalen?
Het woord competitie is niet per se op zijn plaats, hoewel er prijzen zijn en er uiteindelijk een winnaar is. Tijdens de voorbereiding op MT180s, op de grote dag en zelfs daarna, toen ik naar Bordeaux vertrok, was er alleen maar goed humeur en medeplichtigheid tussen de deelnemers en geen gevoel van concurrentie. We hielpen elkaar bij het repeteren, we gaven elkaar tips... Tijdens de wedstrijd heb ik veel mensen leren kennen en ik heb zelfs contact gehouden met veel deelnemers.
Ik zou het zeker nog een keer doen.
Ben je als doctoraatsstudent betrokken bij andere initiatieven?
Ik presenteer een radioprogramma genaamd "Amazonie" in samenwerking met Réné Serge DE NEEF op het radiostation van de Mayouri-campus. Het is een populair-wetenschappelijk programma. Ik werd gevraagd om dit programma te presenteren nadat ik had deelgenomen aan de MT180s wedstrijd.
Wat heb je aan deze wedstrijd gehad?
Zoals ik al zei, was het een grote persoonlijke voldoening en dankzij deze wedstrijd kon ik na 5 jaar terugkeren naar Bordeaux om mijn vrienden en mijn geliefde stad weer te zien.
Vanuit professioneel oogpunt heeft deze wedstrijd me geleerd om in het openbaar te spreken en informatie over te brengen. Het is ook een goede oefening als voorbereiding op de verdediging van je scriptie of deelname aan seminars. Hoe meer presentaties je geeft, hoe zelfverzekerder je wordt en hoe beter je spreekt.
Enig advies voor doctoraatsstudenten die aarzelen om deel te nemen?
Het wordt vaak gezegd, maar het is waar: je hebt niets te verliezen, integendeel. En zoals ik al zei, het is helemaal geen wedstrijd, gewoon een goede ervaring en een persoonlijke uitdaging. Het is niet zo tijdrovend als je zou denken (behalve misschien de beroemde glijbaan...). Er is goede begeleiding en er staan mensen klaar om je te begeleiden, in je lab of door de organisatoren.
