Chinese globalisering in Afrika: de nieuwe zijderoutes

L e meeste Afrikaanse gebieden onder koloniale heerschappij zijn in de tweede helft van de 20e eeuw onafhankelijk geworden. Deze onafhankelijkheid is in de loop van de 21e eeuw geleidelijk veranderd in onderlinge afhankelijkheid. De internationale gemeenschap is een global village geworden waar grenzen niet veel meer lijken te betekenen. Dit fenomeen, dat naties in de loop der jaren met elkaar heeft verbonden en vrij verkeer van mensen en goederen mogelijk maakt, staat bekend als globalisering. Dit is de context van de Nieuwe Zijderoutes, een gigantisch Chinees project met de ambitie om de Volksrepubliek China dichter bij de rest van de wereld te brengen door land- en zeegrenzen te negeren. Het doel is om de internationale handel over de continenten Azië, Europa en Afrika te intensiveren.

Officieel is dit wat de Chinese autoriteiten beweren, maar officieus is dit initiatief, dat tussen nu en 2049 1000 miljard dollar aan investeringen zal kosten, allesbehalve een zegen voor alle landen die betrokken zijn bij of worden doorkruist door deze nieuwe zijderoutes. Daarom zullen we tijdens dit seminar over grenzen over dit onderwerp spreken. Allereerst zullen we dit Chinese project presenteren, dat dateert uit 2013, maar grotendeels onbekend blijft bij het grote publiek. Vervolgens zullen we nadenken over de geopolitieke en sociaaleconomische voor- en nadelen van een dergelijke onderneming in relatie tot Afrika. Tot slot zal deze benadering ons ongetwijfeld in staat stellen om onze perceptie van grenzen in de wereld van vandaag te herdefiniëren, vooral in een tijd van gezondheidscrisis die verband houdt met Covid-19.